Arbeidsmarkt en werkgeverschap: Blik op 1 jaar Integraal Zorgakkoord
Op 16 september 2023 is het een jaar geleden dat zorgpartijen en VWS hun handtekening plaatsten onder het Integraal Zorgakkoord (IZA). Met dit akkoord werken partijen samen aan toekomstbestendige zorg. Maar waarom doen wij dit eigenlijk? En wat schieten patiënten hier mee op? In deze 4-delige reeks in aanloop naar deze 1e verjaardag van het IZA staan wij stil bij enkele goede voorbeelden die passen bij de ambities van het Integraal Zorgakkoord. Dit doen we aan de hand van 4 thema’s:
• Zorg in de regio
• Passende zorg
• Digitalisering
• Arbeidsmarkt en werkgeverschap
In deze 4e aflevering hebben we het over het thema Arbeidsmarkt en werkgeverschap. We spreken met de St. Antonius Ziekenhuis bestuursvoorzitter Luc Demoulin, over het belang van de NVZ-werkgeversvisie en de vertaling daarvan in het St. Antonius Ziekenhuis.
Respect voor vakmanschap
Met het Integraal Zorgakkoord (IZA) willen we de zorg toegankelijk, betaalbaar en van hoge kwaliteit houden. Daarvoor zijn voldoende betrokken en gekwalificeerde zorgprofessionals hard nodig. De NVZ zag dat al in 2021. Toen ondertekenden de NVZ-leden unaniem de Verklaring Versterken Arbeidsmarkt Zorg (VAZ). Zij spraken af om samen te werken aan drie afspraken: 10% meer stageplaatsen, 10% meer behoud van medewerkers en voldoende gespecialiseerd verpleegkundigen en medisch ondersteunend personeel opleiden.
Die afspraken worden natuurlijk niet vanzelf bereikt. Ze worden onder meer bevorderd via de werkgeversvisie ‘Jij doet ertoe’. Ook die werd door alle NVZ-leden onderschreven. In die visie staat het respect voor vakmanschap centraal. Volgens de visie werken NVZ-leden aan zeggenschap voor zorgprofessionals en het optimaal inzetten van talenten.
Daarnaast worden (medische) teams optimaal gefaciliteerd en is er ruimte en tijd voor creativiteit en sociale innovatie. Medewerkers hebben toegang tot ontwikkel- en loopbaanmogelijkheden en er zijn opleidingsplaatsen voor (nieuwe) zorgprofessionals, die bovendien de mogelijkheid hebben een leven lang te leren.
Daarom is het bijvoorbeeld zo belangrijk dat de opleidingssubsidie KiPZ (Kwaliteitsimpuls Personeel Ziekenhuiszorg) behouden blijft.
Het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein is hard met deze visie aan de slag. Niet verwonderlijk, want zijn bestuurder Luc Demoulin schreef mee aan de werkgeversvisie.
Lees het interview hieronder en bekijk het filmpje.
Werkgeversvisie als hulpmiddel voor de ziekenhuizen
“De NVZ-werkgeversvisie is niet alleen belangrijk voor de medewerkers, maar eigenlijk voor de hele samenleving”, zo vertelt Demoulin. “Als je kijkt naar de zorgvraag die er op ons afkomt, dan is het van belang dat we voldoende mensen weten te vinden, te behouden en te boeien. Alleen zo kunnen we ervoor zorgen dat wij zoveel mogelijk zorg aankunnen in de komende jaren.“
Demoulin ziet de visie als een hulpmiddel voor ziekenhuizen om eigen beleid te ontwikkelen en te vertalen het eigen profiel van de instelling in de eigen regio. Het St. Antonius Ziekenhuis liet zich er ook door inspireren bij het bepalen van hun eigen meerjarenstrategie ‘Vanuit vertrouwen vernieuwen’.
“Als centrale lijn hierin is bepaald dat we moeten werken aan minder werkdruk en meer werkplezier voor onze eigen medewerkers. Zo zetten we de komende jaren in op nog meer aandacht voor de positie van de medewerker in ons ziekenhuis. Dat doen we door te werken aan bijvoorbeeld ruimte voor ontwikkeling en onszelf ook verder te ontwikkelen als lerende organisatie. Onze mensen zelf te laten kijken naar hoe het beter kan, hulp zoeken bij collega's op andere afdelingen, maar ook in andere ziekenhuizen en in de keten. En dat is eigenlijk typisch aan onze medewerkers en dat willen we veel meer ruimte geven; eigen ideeën ontwikkelen en daar ruimte voor geven.”
Hoe wordt dit ontvangen door medewerkers?
“Zij reageren daar heel goed op en eigenlijk is er geen sprake van ontvangen; zij komen zelf met ideeën. Wij geven enkel de richting. Het project Mission Impossible -met als doel 2 keer zo veel patiënten helpen, terwijl werkplezier en kwaliteit van zorg verbetert- is een goed voorbeeld daarvan. De medewerkers zelf hebben tijd gevraagd om na te denken over de grote uitdaging die op ons afkomt, namelijk de disbalans tussen vraag en aanbod. Daaruit is een aantal goede ideeën gevolgd, zoals verdere inzet op digitalisering zodat patiënten vooraf al informatie digitaal kunnen aanleveren. Maar ook het betrekken van de familie van de patiënt en een slimmere rolverdeling voor de verpleegkundigen. Die ideeën vertalen we in pilots op specifieke afdelingen; een typische Antoniaanse manier van werken.”
Jullie hebben als St. Antonius ook de handen ineen geslagen met de 3 andere ziekenhuizen in de regio om samen zorg te dragen voor de betaalbaarheid, toegankelijkheid en kwaliteit van de ziekenhuiszorg in de regio Utrecht. Want gaat dit betekenen voor de zorg in de regio?
“Deze samenwerking gaat veel betekenen, niet alleen voor patiënten, maar ook voor medewerkers. We hebben afspraken gemaakt over hoe wij acute zorg beter willen organiseren, de zorg anders willen inrichten in de regio, de ziekenhuiszorg, maar ook de ouderenzorg. En hoe we daarin willen samenwerken, dus niet concurreren. Daarnaast hebben we zaken afgesproken die raken aan de medewerker, de medewerker in de regio. Zo willen we samen werven, samen opleiden en samen regionale loopbaanpaden aanbieden. Onze medewerkers zijn positief over deze samenwerking. Voor hen wordt het makkelijker om een loopbaan door de regio heen te hebben wat het uitdagender en interessanter kan maken.”
Wat het heeft het Integraal Zorgakkoord daarin betekend?
“Het IZA heeft ons tot op heden o.a. een helder regiobeeld gebracht dat we nu samen gaan uitwerken in plannen voor de regio. Maar waar het IZA bovenal voor gezorgd heeft is het gesprek tussen zorgaanbieders. Hierbij hebben we afgesproken dat we niet meer concurreren, maar met elkaar samenwerken. En dat is ook nadrukkelijk iets wat onze medewerkers willen. We doen dat al jaren in Santeon-verband en op onderdelen met ziekenhuizen in de regio, maar gaan dit verder verbreden.
En we willen dat onze zorgprofessionals zich verder kunnen ontwikkelen vanuit de eigen kracht, vanuit hun talent en vanuit kennis en ervaring. Dat mensen kunnen doen waar ze blij van worden. En ten slotte vind ik het heel belangrijk dat er blijvend waardering wordt geuit naar alle medewerkers in de ziekenhuizen en andere zorgaanbieders.
