Terugkijken webinar Spreiding & concentratie
Op 16 april organiseerden de NVZ, FMS, NFU en V&VN een webinar over de spreiding en concentratie van medisch-specialistische zorg. Uiterlijk 1 juni (met eventueel uitstel mogelijk tot 1 juli) moeten per regio herverdelingsscenario’s met zorgaanbieders, zorgverzekeraars en patiëntenorganisaties zijn afgestemd over verdere spreiding en concentratie van zorg, naar aanleiding van de afspraken die hierover zijn gemaakt. Wat betekenen deze afspraken, en hoe ga je aan de slag met het herverdelingsscenario? Tijdens het webinar werd uitgebreid ingegaan op het proces tot nu toe en de opdracht die nu voorligt aan de regio’s.

Twee succesvolle voorbeelden
Igle Jan de Jong, uroloog bij het UMC Groningen, presenteerde de ontwikkeling van een oncologisch netwerk in Noord-Nederland, gericht op prostaat- en blaaskankerzorg. Een belangrijk uitgangspunt was dat diagnostiek dicht bij huis moest blijven, terwijl complexe behandelingen gecentraliseerd werden. Door samenwerking tussen professionals, raden van bestuur en patiëntenverenigingen ontstond een gedragen behandelstandaard. Volgens De Jong is het succes van het netwerk vooral te danken aan het creëren van draagvlak: ‘Neem de tijd, gun elkaar iets, en zorg dat alle partijen hun plek vinden binnen het netwerk. Netwerkzorg is samenwerken, niet overnemen.’
Hans Gellekink, bestuurder van Saxenburgh, en Ronald van der Bijl, salesmanager MST, lichtten toe hoe de capaciteitsverdeling in de basiszorg in Oost-Nederland geregeld is. Vier ziekenhuizen – MST, Saxenburgh, ZGT en SKB – bundelen hun krachten om laagcomplexe zorg efficiënter te spreiden. Door bestaande capaciteit beter te benutten, willen ze wachttijden verkorten en de toegankelijkheid verbeteren. De samenwerking kenmerkt zich door vertrouwen, een gedeeld maatschappelijk doel, pragmatisme en ‘Noaberschap’. Volgens Gellekink kunnen initiatieven vaak onderop beginnen en geleidelijk bestuurlijke en verzekeraarsbetrokkenheid krijgen: ‘Ga aan de slag met de inhoud en ga pas in tweede instantie afspraken maken om financiële gevolgen op te lossen.’